لږ تر لږه لسو مېرمنو د افغانستان انټرنشنل سره په جلا - جلا مرکو کې ویلي، چې طالبانو د جنسي تېري ترڅنګ جنسي ځورولې دي. له دغې ډلې اتو مېرمنو ویلي، چې پر هغوی تېری شوی او دوو  نورو مېرمنو بیا ویلي، چې طالبانو د پوښتنو ګروېږنو پرمهال د دوی د لوڅ بدن څخه عکسونه او ویډیوګانې اخیستې دي.

یوشمېر مېرمنو ویلي، چې دغه ځورونه او یا جنسي تېری داسې مهال ترسره شوی چې د زندان ساتونکو له دغې صحنې ویډیو اخیستله او یا هم په هغو خونو کې چې دوی بندیانې وې د زندانونو د چارو سمون ادارې له‌خوا په کې کمرې لګول شوې وې.

د افغانستان لپاره د ملګرو ملتونو د بشري حقونو ځانګړی راپور ورکوونکی ریچارډ بېنېټ هم منلې، چې له دغې موضوع خبر دی او پرې کار روان دی.

د افغانستان د ملي امنیت پخواني رییس احمدضیا سراج هم منلې، چې د هغه په کاري دوره کې د  ۴۰م  او ۹۰ م ریاستونو او د کابل د استخباراتو په بندخونو کې یې کمرې لګولې وې.

هغه وویل، چې دغه کمرې د نړۍوالې ټولنې په مرسته او غوښتنه نصب شوې وې او څو - څو میاشتې وروسته به د یوناما د بشري حقونو، سره صلیب او د امریکا سفارت له‌خوا څارل کېدې؛ چې ډاډ ترلاسه کړي، بندیان د ملي امنیت د کارکوونکو ‌له‌خوا نه ربړول کېږي.

ښاغلي سراج وویل، اوس‌مهال دغو کمرو ته د نړۍوالو بنسټونو لاسرسی پرې شوی او نه پوهېږي چې کمرې به فعالې وي کنه؟

ضیا سراج وویل، چې طالبان دغه تاکتیک د مېرمنو د روحیې کمزورتیا  لپاره کاروي؛ چې په دې توګه هغوی چوپ پاتې کېدو ته اړې کړي.

هغو مېرمنو چې په دغه راپور کې شهادت ورکړی، د افغانستان په ټولنه کې یې فعاله ونډه لرله. چې له ډلې یې ځینې ښوونکې، روغتیایي کارکوونکې، زده‌کړیالانې، مدني فعالانې موډلانې او د خواله رسنیو د منځپانګې تولید کوونکې وې. دغه مېرمنې باوري دي، چې د ټولنیز رول له امله په نښه شوې دي.

 له دې سره په کابل کې د نسایي او ولادي برخې یوې ډاکټرې وویل، په هغه روغتون کې چې کار کوي هره میاشت دوه درې د جنسي تېري د پېښو قربانیانې د مېندوارې د مالومولو لپاره ازموینې ته ورځي.

د دغې ډاکټرې او په هغه روغتون کې چې کار کوي نومونه د امنیتي ستونزو له امله نه دي اخیستل شوي؛ هغه وایي، په ډېریو پېښو کې د جنسي تېریو قربانیانې چې ورځي، عمرونه یې له اتلس کلونو کم دي او دوی له لرو پرتو ولایتونو څخه ورځي.

د نسایي او ولادي برخې دغې ډاکټرې وویل، چې د روغتون د رسمي پالیسۍ پر بنسټ نه شي کولای دغو مېرمنو سره د ماشوم د سقط په برخه کې مرسته وکړي؛ خو د دوی د مېندوارۍ ازموینې ترسره کوي.

 دغه مېرمنې له دغو پېښو وروسته له جسمي او رواني ستونزو سره مخ شوې دي. د ځینو پر بدن لا هم د ربړونې نښې او داغونه ښکاري او د رواني فشارونو له امله د اعصاب درمل کاروي.

لږ تر لږه څلورو مېرمنو وویل، له جنسي تېري وروسته یې د ځان وژنې هڅه کړې او اوس هم د ځان وژنې له سوچونو سره لاس او ګرېوان دي.

له جنسي تېریو د اغېزمنو شویو رواني ناروغانو ارواپویې بتول حیدري افغانستان انټرنشنل ته د خبرو پرمهال ویلي، له جنسي تېري وروسته د قربانیانو لویه ترهه له طالبانو د دوی مېندواره کېدل دي. اغلې حیدري چې د طالبانو له‌خوا د جنسي تېریو اتو تنو قربانیانو سره یې کار کړی وایي، قربانیان له تېري وروسته له سختې ټراما سره مخ کېږي او د مېندواره کېدو، د مېندوارۍ ازموینه او د جنین د سقط کېدو وېره ورته ترټولو لویه ننګونه وي.

هغې وویل، چې ډېرې مېرمنې او په ځانګړې توګه پېغلې نجونې له جنسي تېري وروسته د ربړونې دردونو ته د پاملرنې پرځای له مېندوارۍ او د طالبانو له‌خوا د مېندواره کېدو ترهه لري. اغلې حیدري ټینګار کړی، له خپلو ځینو مراجعینو سره یې مرسته کړې چې د سیمه ییزو ډاکټرانو په مرسته په نارسمي توګه جنین سقط کړي.

هغې وویل، چې د جنین سقط کېدل د هغې د مراجعینو لپاره د درملنې د پروسې یوه مهمه برخه وه.

د جسمي او رواني زیانونو ترڅنګ، د دغو تېریو ټولنیز زیانونو هم د قربانیانو پر ژوند ناوړې اغېزې کړې دي. دوو قرباني مېرمنو ویلي، چې له دغو پېښو وروسته مېړونه یې خوشې کړې دي. یوې بلې مېرمنې هم ویلي، لاهم هڅه کوي چې خپل مېړه ته د دې ډاډ ورکړي چې د داسې یو وضعیت قرباني ده چې کنټرول یې د دې په لاس کې نه و.

دغه راپور د طالبانو د تاوتریخوالو لسو قرباني مېرمنو، ډاکټرانو، د بشري حقونو فعالانو او امنیتي کارپوهانو سره د خبرو اترو پایله ده.

د طالبانو له‌خوا د جنسي تېري او جنسي ځورونې نږدې شلو قربانیانو سره مو خبرې وکړې؛ خو یوازې لس تنه یې  ته حاضرې شوې. پاتې نورې قربانیانې د امنیتي ستونزو له کبله خبرو ته حاضرې نه شوې.

“ د امر بالمعروف محتسبینو له جنسي تېري او دورو وهلو وروسته، یو لرګی زما په معقد کې دننه کړ”

د مهران په مستعار نوم د هرات په دولتي پوهنتون کې د ژورنالیزم برخې ۲۳کلن زده‌کړیال د ۱۴یې افغانستان انټرنشنل ته هم رسېدلې پکې لیدل کېږي، چې هرات د یوې ولسوالۍ د امر بالمعروف امریت دغه ځوان د اصلاحاتو په نوم جلب کړی دی. د لیک په پای کې د امر بالمعروف او نهې عن المنکر یو مسوول مولوي عبدالرحیم نوري لاسلیک کړی دی..  

مهران وایي، د طالبانو د امر بالمعروف ریاست په توقیف ځای کې هغه د خپل "ښځینه غږ" او هغه څه لپاره چې طالبان یې ۱۴۰۳م کال (د لېندۍ په دویمه) په هرات ولایت کې د طالبانو د امربالمعروف او نهې عن المنکر ریاست محتسبینو ونیوو.

د جلب په یوه لیک کې چې یوه کاپي "د نارینه‌و" نه ګڼي، سخت وهل شوی دی.

د طالبانو محتسبینو هغه د سهار په نهو بجو ونیوو او(د لېندۍ تر دویمه) د جمعې تر ماښامه په زندان کې پاتې شو.

هغه وایي، د ورځې په وروستیو ساعتونو کې د طالبانو درېیو محتسبینو له دورو وهلو او ربړونې وروسته پر هغه تېری کړی دی او د جنسي ځورونې لپاره یې له یو لرګي کار اخیستی. هغه وویل، دغو درېیو محتسبو «غوښتل چې دغه لرګی زما معقد ته داخل کړي.» دغه ربړونه د سختو ټپونو او وینې تویېدنې لامل شوه، چې هغه یې د هرات په حوزوي روغتون کې بستر کېدو ته اړ کړ..

په هغو تصویرونو او ویډیوګانو کې چې افغانستان انټرنشنل ته لېږل شوې، د مهران پر بدن د دورو نښې لیدل کېږي.

دغه ځوان وویل، د طالبانو د ربړونې سربېره د خپل مشر ورور له‌خوا په پرله پسې ډول وهل کېږي. د هغه په وینا، ورور یې په وار، وار پرېکړه کړې چې هغه ووژني اوله کوره یې وشړي.

مهران وایي، چې له مور پرته یې ټولې کورنۍ د هغه له منلو ډډه کړې. د هغه په وینا، د تاوتریخوالي له امله جسماني درد د درملنې وړ دی؛ خو د انسان په توګه د کورنۍ له‌خوا نه منل کېدل  او بابیزه ګڼل کېدل هغه ټپ دی، چې هیڅ وخت نه رغېږي.

د قربانیانو شهادت ښیي، هغه چلند چې مهران تجربه کړی د طآلبانو په حکومت کې یو نادره او استثنایي موضوع نه ده. د افغانستان په شمال په مزارشریف کې د یو ۲۲ کلن روغتیایي کارکوونکي شهادت ښیي، چې هغه  شاوخوا ۴۰ ورځې مخکې له مهران څخه د ډله‌ییز جنسي تېري دردناکه تجربه درلوده.

“ ګواښ یې وکړ، که دې غږ اوچت کړې عزت دې له خاورو سره خاورې کوو”

زلیخا (مستعار نوم) کله چې د شپې ناوخته په هوښ راغله. هغه په یوې تیارې خونه کې یوازې وه او سخته وینه ترې بهېدله. هغه څه یې چې په یاد وو، د هغې پر سر د وسلې سخته ضربه وه، کله چې هغه له کاره راستنېده نو وسله‌والو کسانو هغه پر لاره بې هوښه کړه او هغه یې د تورو ښیښو موټر کې واچوله.

۲۲ کلنه زلیخا د مزارشریف په نسایي او ولادي کلینیکونو او روغتونونو کې د روغتیایي محصولاتو د تبلیغاتو په برخه کې کار کاوه. هغې له ښوونځي څخه تر فارغېدو وروسته په دغې برخه کې دنده پیل کړه. خو د طالبانو په دوره کې څوځلې د دغې ډلې د غړو له‌خوا ګواښل شوې وه، چې باید له کوره بهر ونه وځي.

زلیخا وایي: «هغوی ویل، چې ورور او پلار دې ولې کار نه کوي چې ته بهر ته د تګ لپاره اړ اېستل کېږې؟» هغې زیاته کړه، چې کله، کله د طالبانو رینجرونو هغه له کوره د کار ځای پورې څارله: «کله چې د طآلبانو رینجر زما شاته راتلو، ډارېدمه. خو کورنۍ ته مې څه نه ویل، چې هغوی اندېښمن نه شي او کار ته زما د تګ مخه ونه نیسي.»

د ۲۰۲۴کال د ډسمبر په ۱۵مه د هرې ورځې په شان زلیخا له کوره ووتله، چې خپل د کار ځای ته ولاړه شي. چې یوناڅاپه د هغې څنګ ته د توروښیښو یو موټر ودرېد. مخ پټو وسله والو کسانو د وسلې سره هغه پر سر ووهله او له بې هوښه کېدو وروسته یې هغه له ځانه سره یوړه.

 زلیخا وایي: «کله چې په هوښ راغلم، زه په یوې نا اشنا خونه کې وم. یوازې وم او وینه مې سخته بهېدله.» زلیخا هغه مهال د خپلې وینې بهیدنې څخه پوهه شوه، چې پرې تېری شوی دی.

هغه وایي، په یاد یې دي چې دوه نارینه یې خونې ته ورننوځي. کله چې زلیخا ترې پوښتنه کوي، چې ولې یې هغه دلته راوستلې. هغوی ورته په ځواب کې ویلي: «تاسو فاحشو هېواد خراب کړی دی.»

زلیخا وایي: «چې په ځلونو مې له طالبانو وغوښتل چې د وینې بهېدولپاره ورته د اړتیا وړ روغتیایي توکي راوړي؛ هغوی یې غوښتنه بابیزه وګڼله. یو وار بیا یې ماته داسې ګولۍ راکړې، چې له خوړو وروسته بې هوښه شومه. نپوهېږم چې په دغه وخت کې پر ما څه پېښ شوي دي.»

د هغې په یاد دي، چې څو ځلې یې هغه بلې خونې ته یوړه او پر ملا، پونډیو او پښو یې پر دورو ووهله او بل وار یې پر هغې ډله‌ییز تېری وکړ. طالبانو له دغې تېري ویډیو اخیستې او هغه یې ګواښلې: «که دې په دې اړه غږ اوچت کړ؛ نو ویډیو دې خپروو او نوم دې بدوو.»

زلیخا وایي: «هغه مهال له ډېره شرمه مې غوښتل چې ومرم. هر څه مې چې چیغې وهلې هغوی مانه فاحشه ویل او ښکنځل یې کول.»

له څلورو ورځو وروسته یې زلیخا خونې ته یوړه، چې یو سپین ږېری سړی په کې ناست و. هغه وایي: «دغه کس ناوړه چلند کاوه. هغه زه اړ اېستلم، چې پر ځینو پاڼو لاسلیک وکړم او ګواښ یې وکړ، چې بیا به دندې لپاره له کوره نه وځي او اسلامي حجاب به مراعتوې.»

زلیخا دارنګه وایي، دغه سپین ږېري کس د پوښتنو پرمهال چې ولې هغه د دغې ډلې د منلو وړ اسلامي حجاب نه مراعتوي له خپله جېبه یوه چاړه را وویسته او پر هغې یې د زلیخا وېښته پرې کړل او بیا هغه وېښته یې د زلیخا په لاس کې ورکړل.

هغې د خپلو پرې شویو وېښتانو یو تصویر افغانستان انټرنشنل ته هم استولی دی.

زلیخا وایي، طالبانو له هغې ژمنه واخیسته چې نور به دنده نه ترسره کوي او له هغه وروسته یې هغه په یوې لرې دښته کې خوشې کړه. زلیخا وایي: «زه یې د واښو ډکې یوې دښته کې خوشې کړم. د تګ لپاره مې په بښو کې دمه نه وه پاتې. په دې نه پوهېږم، چې څومره لاره پلې ولاړم چې بیا یوه سړک ته ورسېدمه. هغه داسې یو سړک و، چې هیڅ موټر پرې نه تېرېده. له لږ ځنډ وروسته یو ټکسي راغی، هغه مې ودراوه او له موټر چلوونکي مې وغوښتل چې خپل مبایل راکړي. له هغه وروسته مې پلار ته زنګ وواهه.»

له دغې پېښې د څلورو میاشتو په تېرېدو، لاهم زلیخا د جنسي تېري له امله له رواني ستونزو سره لاس او ګرېوان ده. هغه وایي، په دغې موده کې یې هر وخت د ځان وژنې په اړه فکر کړی او یو ځلې یې هڅه کړې، چې له ډېرو ګولیو په خوړلو سره ځان ووژني. د ځان وژنې لپاره د زلیخا د دغې هڅې له امله د هغې نیم بدن فلج شوی دی.

“ هغه ځوان چې مې کمیس ووېست، زما د زوی په عمر و”

د صدیقې په (مستعار نوم) د ښځو د چارو وزارت ۴۶ کلنه پخوانۍ کارکوونکې وایي، چې لاهم د طالبانو په زندان کې پرې د شوي جنسي تاوتریخوالي د کیسې کولو پرمهال پر بدن یې لړزه راځي. هغه وایي:« همدا اوس د هغه چا په شان چې په یخچال کې یې اېښی وي، لاسونه مې رېږدي. تاسو تصور وکړئ، چې هغه مهال مې څه حال لاره.»

هغې ویلي، چې د کابل د بهرنیو چارو وزارت پر سړک  هغه ځوان یې چې جامې و اېستلې د هغې د زوی په عمر و.

هغې د دغه جنسي تاوتریخوالي په اړه د زیاتو چزییاتو له ورکولو ډډه کړې او ټینګار یې کړی، چې طالبان په قصدي او سیسټماټیک ډول هڅه کوي، چې د ټولنې فعالې مېرمنې ټیټ سرې او بې عزته کړي. هغې چې له شلو کالونو څخه ډېر د ښځو چارو په وزارت کې دنده ترسره کړې ده وایي، چې طالبانو د بندیانو ښځو څخه بربنډې او د تېري مهال ویډیوګانې اخلي، چې په ټولنه کې د هغوی د خبرو کولو او حضور مخه ونیسي.

هغې ټینګار وکړ، طالبانو هغې ته خبرداری ورکړی:« که دې خپل فعالیت ته دوام ورکړ، دغه ویډیوګانې به په خواله رسنۍ کې خپرې کړي.»

صدیقه نه پوهېږي، چې دغه ویډیوګانې چېرې ساتل کېږي؛ خو پر دې باوري ده، چې طالبان دغه ویډیوګانې د ښځو د ځپلو لپاره کاروي.

د ۲۰۲۳کال (د اګسټ په ۱۲مه نېټه طالبان په کابل کې د صدیقې کور ته ورغلل. د هغې مخ یې په یوې تورټوکر کې پټ کړ. لاسونه یې پرې وتړل او هغه یې د کابل استخباراتو ریاست ته وسپارله.

په هغه ورځ د ښځینه معترضو څو ډلو پرېکړه کړې وه، چې په افغانستان کې د طالبانو د واکمنۍ د دویمې کلیزې په مناسبت په کابل کې د ملګرو ملتونو د استازولۍ (یوناما) دفتر مخې ته لاریون وکړي. صدیقه وایي،  چې طالبانو ترې وغوښتل چې د دغو ډلو مشرانو سره خبرې وکړي او له هغو وغواړي، چې لاریون لغوه کړي. طالبانو ګواښ وکړ، که لاریون وشي؛ نو هغه به ووژني.

هغه وایي، د پوښتنو او ربړونې پرمهال طالبانو په وار، وار ترې پوښتنه کوله چې له کوم هېواد څخه پیسې اخلي او د کوم دولت تر فرمان لاندې کار کوي. صدیقې یې په ځواب کې ویلي و، چې یوازې یې د خپلو حقونو د نقضېددو پر وړاندې اعتراض کړی و او له کوم هېواده امر نه اخلي.

صدیقه زیاتوي، چې د ربړونې پرمهال د هغې د پزې ماتېدو او وینې بهېدو له امله طالبانو هغه د ضمانت په شرط خوشې کړه. هغه د شپږو کسانو، د کور قبالې او د دوو میاشتو لپاره د کورني بند په ضمانت خوشې شوه.

له دې سره هم د طالبانو ځورونه ونه درېده. صدیقې داسې تصویرونه افغانستان انټرنشنل ته استولې، چې په کې په ډاګه د هغې د پوزې ماتېدل له ورایه ښکاري.

هغه وایي، چې طالبان وخت نا وخت د شپې او ورځې له‌خوا د هغې کور ته ورتلل؛ او ځانونه ډاډمن کړي، چې هغه په کور کې ده.

هغه وایي یو ځلې د دغه تګ راتګ پرمهال طالبانو د کلاشینکوف سره د هغې په څټ برید وکړ، چې د سختې وینې بهېدنې او ټپي کېدو لامل شو. افغانستان انټرنشنل هم د دغه ټپ انځورونه لیدلي دي.

“ د طالبانو د پوهنې چارواکو راته وویل، چې ټوله کورنۍ دې وژنو”

د طالبانو د تېري پېښې یوازې د زندانونو دننه محدودې نه پاتې کېږي. د بلخ ولایت په دهدادي ولسوالۍ کې د ګلناز په ( مستعار نوم) د یوې ۳۴ کلنې ښوونکې شهادت دا په ډاګه کوي، چې د طالبانو د پوهنې امریت یو چارواکي د خپل دولتي موقف او د وژنې په ګواښلو سره یې یوه مېرمنه د جنسي تېري قربانۍ کړه. د ۱۴۰۰م کال (د زمري په ۲۳مه) کله چې د طالبانو سرتېري د مزارشریف ښار ته داخل شول، ګلناز په دهدادي ولسوالۍ کې په یوه ښوونځي کې ښوونکې وه. د جمهوریت د پرځېدو سره، سره هغې خپلې دندې ته دوام ورکړ او پرېکړه یې وکړه، چې د ښځو د جامو په اړه د طالبانو سختې لارښوونې هم پلې کړي.

گلناز د نورو ښوونکو په څېر د طآلبانو د امر بالمعروف او نهې عن المنکر وزارت د سخت قانون سره سمې جامې واغوندي. هغې له سر څخه نیولې تر پښو پورې یې خپل ځان پټولو او یوازې سترګې یې ښکارېدې. هغې ان خپل لاسونه هم پټول، چې د بدن هیڅ کومه برخه یې لوڅه پاتې نه شي. او د خپل مخ پټولو لپاره یې له ماسک څخه کار اخیست.

له دې سره ګلناز وایي، دغه مزاحمتونه هغه مهال پیل شول چې نقیب‌الله مخلص د دهدادي ولسوالۍ د پوهنې امریت لپاره د طالبانو له‌خوا وګومارل شو. هغه له ګلناز غوښتي، چې د هغه په مخامخ څوکۍ کې کېني او خپل ماسک لرې کړي، دا هغه څه و چې ګلناز سمدستي رد کړل. د هغې دغه اقدام د ځورونې زیاتېدو او ګواښونو د پیلېدو لامل شو.

د ګلناز په وینا، مخلص د هغې شمېره د ښوونځي له اسنادو ترلاسه کړې وه او د واټس اپ له لارې یې هغې ته پیغامونه استول. افغانستان انټرنشنل د دغو پیغامونو یوه برخه لیدلې وه، چې په هغو کې مخلص ګلناز ته ویلي و:« راز دې له ماسره محرم دی او ډاډه اوسه ».

دغه ځورونه هغه مهال پېچلې شوه، چې مخلص د ښوونکو د حاضرۍ کتاب خپل خصوصي دفتر ته ولېږداوه او ښوونکې یې اړ اېستلې، چې د هغه دفتر ته ورشي. ګلناز وایي، چې دغه لیدنې کتنې د جنسي ځورونې ډېرېدو لپاره زمینه برابره کړه.

دغه ښوونکې وایي، د لومړي ځل لپاره کله چې هغه د پوهنې امریت د اداري چارودفتر ته ورغلې وه، د نقیب‌الله مخلص له جنسي ځورونې سره مخ شوه. د هغې په وینا:« زما د کور ادرس یې واخیست. هلته ژوند کوې؟ ما وویل، هو. زما د مور او پلار په ګډون زما کورنۍ د ټولو غړو او زما د ګاونډیانو نومونه یې واخیستل.»

هغې دوام ورکړ، چې «ډېره ترهېدلې ومه، ټول ځان مې له وېرې لړزېده. لومړی یې زما د پونډیو لمس کول بیل کړل او وروسته یې د بدن. ما وویل، امر صېب څه کوې؟ تاسو نجونې او ښځې چې له کوره وځئ او دلته د دندو لپاره راځئ، زه پوهېږم چې ټولې همداسې یئ.» له هغه وروسته هغه د ټیلیفون له لارې له ګلناز څخه غوښتي، چې له هغه سره جنسي اړیکې ټینګې کړي.

گلناز دغه پېښه له خپل کوژدن سره شریکه کړه او پرېکړه یې وکړه چې نور به ښوونځي ته نه ورځي. له درېیو ورځو په تېرېدو د طالبانو یو پوځي رینجر د ګلناز په کوڅه کې ګزمې پیل کړې او هغې د نقیب الله مخلص له لوري ځیني زنګونه ترلاسه کړل چې ورته یې ویل، که یې غوښتنو ته مثبت ځواب ورنکړي ټوله کورنۍ به یې ووژني.

گلناز چې له ډېرې ترهې لړزیدله، ښوونځي ته ورغله. هغه وایي، د یوکال په اوږدو کې دغه ځورونه په جنسي تېري بدله شوه او په وار - وار یې د مقعد او نورو لارو پرې تېری کړی دی.

د ګلناز د خبرو له مخې، مخلص د خپل ځواک او نفوذ په کارونې سره د ګلناز د کورنۍ د وژلو ګواښ وکړ، چې هغه خاموشه وساتي.

دغه ښوونکې وایي، چې هره ورځ له کوره تر وتلو او ښوونځي ته تر رسېدو پورې د نقیب‌الله مخلص رینجرونو هغه څارله او ټولو دغو ځورونو د هغې پر رواني حالت سخت اغېز کړی و.

هغې وویل:« څو ځلې مې د ځان وژنې هڅه وکړه؛ خو له دې ووېرېدم چې دغه طالب چارواکی مې کورنۍ ته زیان ونه رسوي.»

دغې پېښې په ژوره توګه د ګلناز پر ژوند اغېز کړی دی. د ګلناز کوژدن د دغې پېښې په اړه تر پوهېدو وروسته، له هغې جلا شوی دی. ګلناز وایي، دغه جنسي تېري تر هغه مهاله دوام وکړتر کله چې دې له افغانستانه د وتلو لپاره یوه لاره ومونده. افغانستان انټرنشنل د ګلناز پاسپورټ لیدلی چې په هغه کې ښکاري چې هغه د ۱۴۰۱م کال (د تلې په ۸مه نېټه) یعنې مزارشریف ته د طالبانو له راتګ شاوخوا یونیم کال وروسته یې افغانستان پرېښود او یو ګاونډي هېواد ته یې پناه یوړه.

په بلخ ولایت کې یوه موسسه چې د ښوونې او روزنې په برخه کې کار کوي؛ په بلخ ولایت کې یې د ښوونکو د جنسي ځورونې ادعاوې ومنلې. دغې سرچینې چې نه یې غوښتل نوم یې واخیستل شي وویل، «د بلخ ولایت په دهدادي ولسوالۍ کې د طالبانو د پوهنې امریت ځیني چارواکي ښځینه ښوونکې د اداري پاڼو د اصلاح کولو او یا نورو پلمو خپل دفتر ته احضاروي او له هغه وروسته د ګواښلو له لارې او یا هم په جبري توګه پرې تېری کوي.